Όταν πρωτοήρθα στη νέα μου οικογένεια, ήμουν πολύ ενθουσιασμένη και ντροπαλή ταυτόχρονα. Πάντα έλεγα στον μπαμπά μου: “ΟΧΙ ΤΟ ΦΡΑΝΚΙ!” και στη μαμά μου έλεγα

Συναντηθήκαμε ξανά μετά από τριάντα χρόνια. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος. Είχα σκεφτεί τον Hartmut από καιρό σε καιρό όλα αυτά τα χρόνια, αναρωτιόμουν τι είχε βιώσει

Hartmut Μέρος 2   Τι να κάνετε τώρα; ήταν το μεγάλο ερώτημα. Η σκέψη να επιστρέψω στην απασχόληση ήταν αβάσταχτη. Είχα ακόμα το παλιό μου

Κατάγομαι από το Κέμνιτς, το οποίο τότε ήταν ακόμα Karl-Marx-Stadt. Μετά την επανένωση, ήταν μια εντελώς τρελή εποχή, μόλις 20 ετών, όλα άλλαξαν εν μια

Συνάντησα αυτό το άτομο, ένα εντελώς άγνωστο για μένα μέχρι τότε, με τη μορφή ενός συμβούλου εταιρικού πελάτη που πίστεψε σε μένα παρά τις εκτιμήσεις

Συνειδητοποίησα ότι επρόκειτο να ξεκινήσω ένα ταξίδι που θα με διαμόρφωνε για πάντα. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη με αυτό το ραντεβού, αλλά βαθιά μέσα μου ήξερα

Κάποια στιγμή, το είδα καθαρά μπροστά μου. Στεκόταν καθαρά και ευδιάκριτα μπροστά στο εσωτερικό μου μάτι: ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ. Και όχι μόνο αυτό. Είδα το μέρος,

Jana:   Σχεδόν το τελευταίο αεροπλάνο μας βγάζει από την Κολομβία. Η Κορόνα έχει τον κόσμο σταθερά στα χέρια της και μαζί της τα νέα

Ξέραμε ότι έπρεπε να πάμε στην Κολομβία με την Πατρίσια. Ήμασταν σίγουροι ότι θα βλέπαμε στην Πατρίσια την ίδια μεταμόρφωση που είχαμε δει στη Βικτώρια.